List dla świata bez przemocy

„Karta dla świata bez przemocy” jest efektem kilkuletniej pracy osób i organizacji, które zdobyły Pokojową Nagrodę Nobla. Pierwszy projekt został przedstawiony na VII Szczycie Laureatów Nobla w 2006 roku, a ostateczna wersja została zatwierdzona na VIII Szczycie w grudniu 2007 roku w Rzymie. Punkty widzenia i propozycje są bardzo podobne do tych, które widzimy tutaj w marcu tego roku.

11 z listopada 2009, podczas X Światowego Szczytu, który odbył się w Berlinie, zwycięzcy Pokojowa Nagroda Nobla przedstawili kartę świata bez przemocy organizatorom Światowy marsz dla pokoju i niestosowania przemocy Będą działać jako emisariusze dokumentu w ramach wysiłków na rzecz zwiększenia globalnej świadomości na temat przemocy. Silo, założyciel uniwersalistycznego humanizmu i inspiracja na Światowy Marsz, mówił o Znaczenie pokoju i niestosowania przemocy w tym czasie.

List dla świata bez przemocy

Przemoc jest chorobą przewidywalną

Żadne państwo ani żadna osoba nie może być bezpieczna w niepewnym świecie. Wartości braku przemocy przestały być alternatywą, aby stać się koniecznością, zarówno w intencjach, jak w myślach i działaniach. Wartości te są wyrażone w ich zastosowaniu do relacji między stanami, grupami i jednostkami. Jesteśmy przekonani, że przestrzeganie zasad niestosowania przemocy wprowadzi bardziej cywilizowany i pokojowy porządek świata, w którym można urzeczywistnić bardziej sprawiedliwy i skuteczny rząd, szanujący ludzką godność i świętość samego życia.

Nasze kultury, nasze historie i nasze indywidualne życie są ze sobą powiązane, a nasze działania są współzależne. Dziś, jak nigdy dotąd, wierzymy, że stoimy w obliczu prawdy: nasze przeznaczenie jest wspólne. O tym przeznaczeniu decydują nasze intencje, nasze decyzje i nasze dzisiejsze działania.

Jesteśmy głęboko przekonani, że tworzenie kultury pokoju i niestosowania przemocy jest szlachetnym i koniecznym celem, nawet jeśli jest to długi i trudny proces. Potwierdzenie zasad zawartych w niniejszej Karcie jest krokiem o zasadniczym znaczeniu dla zagwarantowania przetrwania i rozwoju ludzkości oraz osiągnięcia świata bez przemocy. My, ludzie i organizacje nagrodzeni Pokojową Nagrodą Nobla,

Potwierdzam nasze zobowiązanie do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka,

Zaniepokojony za potrzebę położenia kresu rozprzestrzenianiu się przemocy na wszystkich poziomach społeczeństwa, a przede wszystkim na zagrożenia, które globalnie zagrażają istnieniu ludzkości;

Potwierdzam że wolność myśli i wypowiedzi leży u podstaw demokracji i kreatywności;

Rozpoznawanie że przemoc przejawia się w wielu formach, takich jak konflikt zbrojny, okupacja wojskowa, ubóstwo, wyzysk gospodarczy, zniszczenie środowiska, korupcja i uprzedzenia oparte na rasie, religii, płci lub orientacji seksualnej;

Naprawianie że gloryfikacja przemocy, wyrażona poprzez handel rozrywkami, może przyczynić się do akceptacji przemocy jako normalnego i dopuszczalnego stanu;

Przekonany że osoby najbardziej dotknięte przemocą są najsłabsze i najbardziej narażone;

Biorąc pod uwagę że pokój to nie tylko brak przemocy, ale także obecność sprawiedliwości i dobro ludu;

wobec że niewystarczające uznanie różnorodności etnicznej, kulturowej i religijnej przez państwa leży u podstaw większości przemocy na świecie;

Rozpoznawanie pilna potrzeba opracowania alternatywnego podejścia do bezpieczeństwa zbiorowego opartego na systemie, w którym żaden kraj ani grupa krajów nie powinna posiadać broni jądrowej dla własnego bezpieczeństwa;

Świadoma że świat potrzebuje skutecznych mechanizmów globalnych i pokojowych praktyk zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania oraz że są one najbardziej skuteczne, gdy zostaną przyjęte na możliwie najwcześniejszym etapie;

Potwierdzam że osoby posiadające moc mają największą odpowiedzialność za położenie kresu przemocy, gdziekolwiek się ona przejawia, i zapobieganie jej, kiedy tylko jest to możliwe;

Przekonany że zasady niestosowania przemocy muszą zatriumfować na wszystkich poziomach społeczeństwa, a także w stosunkach między państwami i jednostkami;

Wzywamy społeczność międzynarodową do wspierania rozwoju następujących zasad:

  1. W świecie współzależnym zapobieganie konfliktom zbrojnym między państwami i wewnątrz państw wymaga zaprzestania konfliktów zbrojnych przez społeczność międzynarodową. Najlepszym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa poszczególnych państw jest zwiększenie globalnego bezpieczeństwa ludzi. Wymaga to wzmocnienia zdolności wdrażania systemu ONZ i organizacji współpracy regionalnej.
  2. Aby osiągnąć świat bez przemocy, państwa muszą zawsze szanować praworządność i honorować swoje umowy prawne.
  3. Niezbędne jest kontynuowanie bez dalszej zwłoki weryfikowalnej eliminacji broni jądrowej i innej broni masowego rażenia. Państwa posiadające taką broń muszą podjąć konkretne kroki w kierunku rozbrojenia i przyjąć system obronny, który nie opiera się na odstraszaniu nuklearnym. Jednocześnie państwa muszą dążyć do konsolidacji systemu nierozprzestrzeniania broni jądrowej, wzmacniając również wielostronne weryfikacje, chroniąc materiały jądrowe i przeprowadzając rozbrojenie.
  4. Aby zmniejszyć przemoc w społeczeństwie, należy ograniczyć produkcję i sprzedaż broni strzeleckiej i lekkiej oraz rygorystycznie ją kontrolować na szczeblu międzynarodowym, państwowym, regionalnym i lokalnym. Ponadto musi istnieć całkowite i powszechne stosowanie umów międzynarodowych w sprawie rozbrojenia, takich jak traktat zakazujący kopalni 1997, oraz wsparcie nowych wysiłków mających na celu wyeliminowanie wpływu masowej broni i aktywowanie jej przez ofiary, takie jak amunicja kasetowa.
  5. Terroryzm nigdy nie może być usprawiedliwiony, ponieważ przemoc wywołuje przemoc i nie można popełnić żadnego aktu terroru przeciwko ludności cywilnej jakiegokolwiek kraju w imię jakiejkolwiek przyczyny. Walka z terroryzmem nie może jednak usprawiedliwiać łamania praw człowieka, międzynarodowego prawa humanitarnego, norm społeczeństwa obywatelskiego i demokracji.
  6. Zaprzestanie przemocy domowej i rodzinnej wymaga bezwarunkowego poszanowania równości, wolności, godności i praw kobiet, mężczyzn i dzieci ze strony wszystkich osób i instytucji państwa, religii i społeczenstwo obywatelskie. Taka opieka musi być włączona do lokalnych i międzynarodowych praw i konwencji.
  7. Każda osoba i państwo ponoszą wspólną odpowiedzialność za zapobieganie przemocy wobec dzieci i młodzieży, którzy reprezentują naszą wspólną przyszłość i nasz najcenniejszy zasób oraz promują możliwości edukacyjne, dostęp do podstawowej opieki zdrowotnej, bezpieczeństwo osobiste, ochronę socjalną i sprzyjające środowisko, które wzmacnia brak przemocy jako sposób życia. Edukacja w pokoju, która zachęca do niestosowania przemocy i nacisk na współczucie jako wrodzoną cechę człowieka, musi być istotną częścią programów edukacyjnych na wszystkich poziomach.
  8. Zapobieganie konfliktom wynikającym z wyczerpania zasobów naturalnych, aw szczególności źródeł wody i energii, wymaga od państw rozwinięcia aktywnej roli i ustanowienia systemów prawnych i modeli poświęconych ochronie środowiska i zachęcaniu do powstrzymywania jego zużycie opiera się na dostępności zasobów i rzeczywistych ludzkich potrzebach
  9. Wzywamy Organizację Narodów Zjednoczonych i jej państwa członkowskie do promowania znaczącego uznania różnorodności etnicznej, kulturowej i religijnej. Złotą zasadą świata bez przemocy jest: „Traktuj innych tak, jak chciałbyś być traktowany”.
  10. Głównymi instrumentami politycznymi niezbędnymi do ukształtowania świata bez przemocy są skuteczne instytucje demokratyczne i dialog oparty na godności, wiedzy i zaangażowaniu, prowadzony z poszanowaniem równowagi między stronami, a tam gdzie to stosowne, również z uwzględnieniem aspekty społeczeństwa ludzkiego jako całości i środowiska naturalnego, w którym żyje.
  11. Wszystkie państwa, instytucje i osoby prywatne muszą wspierać wysiłki na rzecz przezwyciężenia nierówności w dystrybucji zasobów gospodarczych i rozwiązywania wielkich nierówności, które tworzą podatny grunt dla przemocy. Różnice w warunkach życia nieuchronnie prowadzą do braku możliwości, aw wielu przypadkach do utraty nadziei.
  12. Społeczeństwo obywatelskie, w tym obrońcy praw człowieka, pacyfiści i działacze na rzecz środowiska, muszą być uznani i chronieni jako niezbędni do budowy świata bez przemocy, tak jak wszystkie rządy muszą służyć swoim obywatelom, a nie przeciwnie. Należy stworzyć warunki umożliwiające i wspierające udział społeczeństwa obywatelskiego, w szczególności kobiet, w procesach politycznych na szczeblu globalnym, regionalnym, krajowym i lokalnym.
  13. Wprowadzając w życie zasady zawarte w niniejszej Karcie, zwracamy się do wszystkich, abyśmy wspólnie pracowali na rzecz sprawiedliwego i morderczego świata, w którym każdy ma prawo nie być zabijanym, a jednocześnie obowiązek nie zabijać każdemu

Podpisy Karty świata bez przemocy

do zaradzić wszelkim formom przemocy, zachęcamy do badań naukowych w dziedzinie interakcji międzyludzkich i dialogu, a także zachęcamy społeczności akademickie, naukowe i religijne do pomocy w przejściu do społeczeństwa bez przemocy i bez morderstw. Podpisz Kartę Świata bez Przemocy

Nagrody Nobla

  • Mairead Corrigan Maguire
  • Jego Świątobliwość Dalajlama
  • Michaił Gorbaczow
  • Lech Walesa
  • Frederik Willem De Klerk
  • Arcybiskup Desmond Mpilo Tutu
  • Jody Williams
  • Shirin Ebadi
  • Mohamed ElBaradei
  • John Hume
  • Carlos Filipe Ximenes Belo
  • Betty Williams
  • Muhammad Janus
  • Wangari Maathai
  • Międzynarodowi lekarze na rzecz zapobiegania wojnie nuklearnej
  • Czerwony Krzyż
  • Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej
  • Komitet Obsługi Amerykańskich Przyjaciół
  • Międzynarodowe Biuro Pokoju

Zwolennicy Karty:

Instytucje:

  • Rząd baskijski
  • Gmina Cagliari, Włochy
  • Prowincja Cagliari, Włochy
  • Gmina Villa Verde (OR), Włochy
  • Gmina Grosseto, Włochy
  • Gmina Lesignano de 'Bagni (PR), Włochy
  • Gmina Bagno a Ripoli (FI), Włochy
  • Gmina Castel Bolognese (RA), Włochy
  • Gmina Cava Manara (PV), Włochy
  • Gmina Faenza (RA), Włochy

Organizacje:

  • Peace People, Belfast, Irlandia Północna
  • Association Memory Collettiva, Stowarzyszenie
  • Hokotehi Moriori Trust, Nowa Zelandia
  • Świat bez wojen i bez przemocy
  • Światowe Centrum Studiów Humanistycznych (CMEH)
  • Wspólnota (dla rozwoju człowieka), Światowa Federacja
  • Konwergencja kultur, Światowa Federacja
  • Międzynarodowa Federacja Stron Humanistycznych
  • Stowarzyszenie «Cádiz for Non-Violence», Hiszpania
  • Women for a Change International Foundation, (Wielka Brytania, Indie, Izrael, Kamerun, Nigeria)
  • Institute for Peace and Secular Studies, Pakistan
  • Stowarzyszenie Assocodecha, Mozambik
  • Awaz Foundation, Center for Development Services, Pakistan
  • Eurafrica, Stowarzyszenie Wielokulturowe, Francja
  • Peace Games UISP, Włochy
  • Moebius Club, Argentyna
  • Centro per lo sviluppo creative „Danilo Dolci”, Włochy
  • Centro Studied European Initiative, Włochy
  • Global Security Institute, USA
  • Gruppo Emergency Alto Casertano, Włochy
  • Boliwijskie Towarzystwo Origami, Boliwia
  • Il sentiero del Dharma, Włochy
  • Gocce di fraternità, Włochy
  • Fundacja Aguaclara, Wenezuela
  • Associazione Lodisolidale, Włochy
  • Edukacja w zakresie praw człowieka i zbiorowe zapobieganie konfliktom, Hiszpania
  • ETOILE.COM (Agence Rwandaise d'Edition, de Recherche, de Presse et de Communication), Rwanda
  • Organizacja młodzieżowa ds. Praw człowieka, Włochy
  • Ateneum z Petare, Wenezuela
  • Stowarzyszenie etyczne CÉGEP z Sherbrooke, Quebec, Kanada
  • Federacja prywatnych instytucji opieki nad dziećmi, młodzieżą i rodziną (FIPAN), Wenezuela
  • Centre Communautaire Jeunesse Unie de Parc Extension, Quebec, Kanada
  • Physicians for Global Survival, Kanada
  • UMOVE (United Mothers Opposing Violence Everywhere), Kanada
  • Raging Grannies, Kanada
  • Veterans Against Nuclear Arms, Kanada
  • Transformative Learning Centre, University of Toronto, Kanada
  • Promotorzy pokoju i niestosowania przemocy, Hiszpania
  • ACLI (Associazioni Cristiane Lavoratori Italiani), Włochy
  • Legautonomie Veneto, Włochy
  • Istituto Buddista Italiano Soka Gakkai, Włochy
  • UISP Lega Nazionale Attività Subacquee, Włochy
  • Commissione Giustizia e Pace di CGP-CIMI, Włochy

Godne uwagi:

  • Pan Walter Veltroni, były burmistrz Rzymu, Włochy
  • Tadatoshi Akiba, Prezydent Burmistrzów Pokoju i Burmistrz Hiroszimy
  • Pan Agazio Loiero, gubernator regionu Kalabria, Włochy
  • Prof. MS Swaminathan, były przewodniczący Konferencji Pugwash na temat nauki i spraw światowych, Organizacja Pokojowej Nagrody Nobla
  • David T. Ives, Albert Schweitzer Institute
  • Jonathan Granoff, prezes Global Security Institute
  • George Clooney, aktor
  • Don Cheadle, aktor
  • Bob Geldof, piosenkarz
  • Tomás Hirsch, rzecznik humanizmu w Ameryce Łacińskiej
  • Michel Ussene, rzecznik humanizmu w Afryce
  • Giorgio Schultze, rzecznik humanizmu w Europie
  • Chris Wells, marszałek humanizmu w Ameryce Północnej
  • Sudhir Gandotra, rzecznik humanizmu w regionie Azji i Pacyfiku
  • Maria Luisa Chiofalo, doradca gminy Piza we Włoszech
  • Silvia Amodeo, prezes Fundacji Meridion, Argentyna
  • Miloud Rezzouki, prezes stowarzyszenia ACODEC, Maroko
  • Angela Fioroni, sekretarz regionalny Legautonomie Lombardia, Włochy
  • Luis Gutiérrez Esparza, Prezydent Koła Ameryki Łacińskiej Studiów Międzynarodowych (LACIS), Meksyk
  • Vittorio Agnoletto, były poseł do Parlamentu Europejskiego, Włochy
  • Lorenzo Guzzeloni, burmistrz Novate Milanese (MI), Włochy
  • Mohammad Zia-ur-Rehman, krajowy koordynator GCAP-Pakistan
  • Raffaele Cortesi, burmistrz Lugo (RA), Włochy
  • Rodrigo Carazo, były prezydent Kostaryki
  • Lucia Bursi, burmistrz Maranello (MO), Włochy
  • Miloslav Vlček, Prezydent Izby Deputowanych Republiki Czeskiej
  • Simone Gamberini, burmistrz Casalecchio di Reno (BO), Włochy
  • Lella Costa, aktorka, Włochy
  • Luisa Morgantini, była wiceprzewodnicząca Parlamentu Europejskiego, Włochy
  • Birgitta Jónsdóttir, członek parlamentu islandzkiego, prezydent Friends of Tibet w Islandii
  • Italo Cardoso, Gabriel Chalita, José Olímpio, Jamil Murad, Quito Formiga, Agnaldo
  • Timóteo, João Antonio, Juliana Cardoso Alfredinho Penna („Front Parlamentarny Towarzyszenia Światowemu Marszowi na rzecz Pokoju i Não Violência w São Paulo”), Brazylia
  • Katrín Jakobsdóttir, Minister Edukacji, Kultury i Nauki, Islandia
  • Loredana Ferrara, doradca prowincji Prato, Włochy
  • Ali Abu Awwad, działacz na rzecz pokoju poprzez przemoc, Palestyna
  • Giovanni Giuliari, doradca gminy Vicenza we Włoszech
  • Rémy Pagani, burmistrz Genewy, Szwajcaria
  • Paolo Cecconi, burmistrz Vernio (PO), Włochy
  • Viviana Pozzebon, piosenkarka, Argentyna
  • Max Delupi, dziennikarz i kierowca, Argentyna
  • Páva Zsolt, burmistrz Peczu, Węgry
  • György Gemesi, burmistrz Gödöllő, prezydent władz lokalnych, Węgry
  • Agust Einarsson, rektor Uniwersytetu Bifröst University, Islandia
  • Svandís Svavarsdóttir, minister środowiska, Islandia
  • Sigmundur Ernir Rúnarsson, poseł do parlamentu, Islandia
  • Margrét Tryggvadóttir, poseł do parlamentu, Islandia
  • Vigdís Hauksdóttir, poseł do parlamentu, Islandia
  • Anna Pála Sverrisdóttir, poseł do parlamentu, Islandia
  • Thráinn Bertelsson, poseł do parlamentu, Islandia
  • Sigurður Ingi Jóhannesson, poseł do parlamentu, Islandia
  • Omar Mar Jonsson, burmistrz Sudavikurhreppur, Islandia
  • Raul Sanchez, Sekretarz Praw Człowieka Prowincji Cordoba, Argentyna
  • Emiliano Zerbini, muzyk, Argentyna
  • Amalia Maffeis, Servas - Cordoba, Argentyna
  • Almut Schmidt, dyrektor Goethe Institut, Cordoba, Argentyna
  • Asmundur Fridriksson, burmistrz Gardur, Islandia
  • Ingibjorg Eyfells, dyrektor szkoły, Geislabaugur, Reykjavik, Islandia
  • Audur Hrolfsdottir, dyrektor szkoły, Engidalsskoli, Hafnarfjordur, Islandia
  • Andrea Olivero, krajowy prezydent Acli, Włochy
  • Dennis J. Kucinich, członek Kongresu, USA