hiszpański 
Angielski 🤖
Włoski 🤖
Portugalski 🤖
Esperanto
Niemiecki
Francuski 🤖
العربية
Ελληνικα 🤖
हिन्दी 🤖.
Indonezja 🤖
日本語 🤖.
Русский 🤖.
Turcja 🤖
简体 中文 🤖
22.04.23 – Madryt, Hiszpania – Rafael De La Rubia
1.1 Przemoc w procesie ludzkim
Od czasu odkrycia ognia dominacja niektórych ludzi nad innymi została naznaczona niszczycielską zdolnością, jaką była w stanie rozwinąć pewna grupa ludzi.
Ci, którzy opanowali technikę agresji, pokonali tych, którzy tego nie zrobili, ci, którzy wynaleźli strzały, zniszczyli tych, którzy używali tylko kamieni i włóczni. Potem przyszedł proch strzelniczy i karabiny, potem karabiny maszynowe i tak dalej z coraz bardziej niszczycielską bronią, aż do bomby atomowej. Ci, którzy przybyli, aby ją rozwinąć, to ci, którzy narzucili swoje dyktando w ostatnich dziesięcioleciach.
1.2 Przełom społeczeństw
W tym samym czasie dokonano postępu w procesie ludzkim, opracowano niezliczone wynalazki, inżynierię społeczną, najskuteczniejsze, bardziej inkluzywne i mniej dyskryminujące sposoby organizowania się. Społeczeństwa najbardziej tolerancyjne i demokratyczne zostały uznane za najbardziej zaawansowane, a te, które zyskały większą akceptację. Nastąpił ogromny postęp w nauce, badaniach, produkcji, technologii, medycynie, edukacji itd. itp Dokonano również znaczących postępów w duchowości, które odsuwają na bok fanatyzm, fetyszyzm i sekciarstwo i sprawiają, że myślenie, odczuwanie i działanie zbiegają się z duchowością, zamiast być w opozycji.
Powyższa sytuacja nie jest jednolita na planecie, ponieważ istnieją ludy i społeczeństwa, które znajdują się na różnych etapach tego procesu, ale wyraźna jest globalna tendencja do konfluencji.
1.3 Włókien przeszłości
W niektórych kwestiach nadal zajmujemy się czasami w prymitywny sposób, jak na przykład stosunki międzynarodowe. Jeśli widzimy dzieci walczące o zabawki, czy mówimy im, żeby walczyły między sobą? Jeśli babcia zostaje zaatakowana przez gang przestępców na ulicy, czy dajemy jej kij lub broń do obrony przed nimi? Nikomu nie przyszłoby do głowy takie nieodpowiedzialne zachowanie. To znaczy na bliskim poziomie, na poziomie współżycia rodzinnego, lokalnego, nawet narodowego, idziemy do przodu. Wprowadzanych jest coraz więcej mechanizmów ochronnych dla jednostek i grup
wrażliwy. Nie robimy tego jednak na poziomie krajowym. Nie ustaliliśmy, co zrobić, gdy potężny kraj podbije mniejszy... Przykładów na świecie jest wiele.
1.4 Przetrwanie wojen
Po II wojnie światowej konieczne było utworzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych. W jego preambule zapisano ducha, który ożywiał promotorów: „My, narody narodów
Zjednoczeni, zdecydowani ocalić przyszłe pokolenia od plagi wojny, która dwukrotnie w ciągu naszego życia zadała ludzkości niewypowiedziane cierpienia, potwierdzić wiarę w podstawowe prawa człowieka, w godność i wartość osoby ludzkiej…” 1 . To był początkowy impuls.
1.5 Upadek ZSRR
Wraz z rozpadem Związku Radzieckiego wydawało się, że okres zimnej wojny dobiegł końca. Mogą istnieć różne opinie na temat tego wydarzenia, ale prawda jest taka, że jego rozwiązanie nie spowodowało żadnej bezpośredniej śmierci. Porozumienie było takie, że blok sowiecki się rozpadnie, ale NATO, utworzona w celu przeciwdziałania Układowi Warszawskiemu, nie posuwałaby się naprzód przeciwko byłym członkom ZSRR. To zobowiązanie nie tylko nie zostało wypełnione, ale Rosja została stopniowo okrążona na swoich granicach. Nie oznacza to, że stanowisko Putina w sprawie inwazji na Ukrainę jest bronione, oznacza to, że albo dążymy do bezpieczeństwa i współpracy dla wszystkich, albo indywidualnego bezpieczeństwa nie można zagwarantować.
W ciągu 70 lat od zdetonowania przez Stany Zjednoczone bomb atomowych w Hiroszimie i Nagasaki stały się one arbitrami sytuacji na świecie.
1.6 Kontynuacja wojen
Przez cały ten czas wojny nie ustały. Mamy teraz ten z Ukrainy, który ze względu na określone interesy przyciąga najwięcej uwagi mediów, ale są też tacy z Syrii, Libii, Iraku, Jemenu, Afganistanu, Somalii, Sudanu, Etiopii czy Erytrei, żeby wymienić tylko kilka, bo jest ich dużo więcej. Co roku w latach 60-2015 na całym świecie toczyło się ponad 2022 konfliktów zbrojnych.
1.7 Obecna zmiana sytuacji
Minął właśnie rok od rozpoczęcia rosyjskiej inwazji na Ukrainę, a sytuacja nie poprawia się, lecz gwałtownie się pogarsza. Stoltenberg właśnie przyznał, że wojna z Rosją zaczęła się w 2014 roku, a nie w 2022. Porozumienia mińskie zostały zerwane, a rosyjskojęzyczna ludność ukraińska prześladowana. Merkel potwierdziła również, że umowy te były sposobem na zyskanie czasu, podczas gdy Ukraina zacieśniła więzi z USA z wyraźnym dryfem w kierunku odejścia od neutralności i sprzymierzenia się z NATO. Dzisiaj Ukraina otwarcie wzywa do jego włączenia. To jest czerwona linia, na którą Rosja nie pozwoli. Ostatnie wycieki ściśle tajnych dokumentów pokazują, że Stany Zjednoczone przygotowywały się do tej konfrontacji od wielu lat. Konsekwencją jest eskalacja konfliktu w kierunku nieznanych granic.
Ostatecznie Rosja wycofała się z Traktatu o redukcji zbrojeń strategicznych (nowy początek), a ze swojej strony prezydent Zełenski mówi o pokonaniu Rosji, mocarstwa nuklearnego, na polu bitwy.
Irracjonalność i kłamstwa po obu stronach są oczywiste. Najpoważniejszym problemem, który się z tym wiąże, jest to, że rośnie prawdopodobieństwo wojny między mocarstwami nuklearnymi.
1.8 Wasal UE wobec USA
Zgubnymi skutkami wojny, oprócz samych Ukraińców i Rosjan pogrążonych w codziennym konflikcie, są obywatele Europy, którzy postrzegają ją jako utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, zapewnienie poprzez przyjęcie zasad i przyjęcie metod, które nie będą stosowane; siły zbrojnej, ale w służbie wspólnego interesu, i aby wykorzystać międzynarodowy mechanizm wspierania postępu gospodarczego i społecznego wszystkich narodów, postanowiliśmy połączyć nasze wysiłki w celu realizacji projektów. Dlatego też nasze rządy, za pośrednictwem przedstawicieli zebranych w mieście San Francisco, którzy wykazali się pełnią swoich pełnomocnictw, uznanych za należyte i należyte, przyjęły niniejszą Kartę Narodów Zjednoczonych i niniejszym ustanawiają organizację międzynarodową, która ma być zwany Organizacją Narodów Zjednoczonych. Produkty stają się droższe, ich prawa i demokracje słabną, a konflikty coraz bardziej się eskalują. Wysoki przedstawiciel UE ds. polityki zagranicznej J. Borrell określił sytuację jako niebezpieczną, ale nadal nalega na wojenną drogę wysłania broni dla wsparcia Ukraińców. Żadne wysiłki nie zmierzają w kierunku otwarcia kanałów negocjacyjnych, a raczej dolewają oliwy do ognia. Sam Borrell zapowiedział, że „w celu ochrony demokracji w UE dostęp do rosyjskich mediów RT i Sputnik jest zabroniony”. Nazywają to demokracją...? Pojawia się coraz więcej głosów zadających sobie pytanie: czy to możliwe, że Stany Zjednoczone chcą utrzymać swoją hegemonię kosztem cudzego nieszczęścia? Czy to możliwe, że format stosunków międzynarodowych nie obsługuje już tej dynamiki? Czy to możliwe, że znajdujemy się w kryzysie cywilizacyjnym, w którym musimy znaleźć inną formę ładu międzynarodowego?
1.9 Nowa sytuacja
Ostatnio Chiny występują jako mediator proponujący plan pokojowy, podczas gdy USA zaostrzają sytuację na Tajwanie. W rzeczywistości chodzi o napięcie, które pojawia się pod koniec cyklu, w którym świat zdominowany przez mocarstwo zmierza w kierunku świata zregionalizowanego.
Przypomnijmy sobie dane: Chiny to kraj, który utrzymuje największą wymianę gospodarczą ze wszystkimi krajami na świecie. Indie stały się najbardziej zaludnionym krajem na świecie, wyprzedzając Chiny. UE przeżywa załamanie gospodarcze, które pokazuje jej słabości energetyczne i autonomię. PKB BRICS 2 , co już przekracza światowy PKB krajów G7 3 i nadal się rozwija, a 10 nowych krajów złożyło wnioski o członkostwo. Ameryka Łacińska i Afryka zaczynają budzić się ze swoimi licznymi trudnościami i zamierzają zwiększyć swoją rolę jako międzynarodowe punkty odniesienia. Przy tym wszystkim widoczna jest regionalizacja świata. Ale wobec tego zachodni centralizm stawia poważny opór, domagając się utraconej hegemonii, której przewodzą Stany Zjednoczone, które nie chcą zrezygnować z roli światowego żandarma i zamierzają reaktywować NATO, które rok temu było gotowy na śmierć po katastrofie w Afganistanie...
1.10 Zregionalizowany świat
Nowa regionalizacja spowoduje poważne tarcia z poprzednim modelem, o charakterze imperialistycznym, w którym Zachód próbował wszystko kontrolować. W przyszłości umiejętność negocjowania i osiągania porozumień będzie tym, co zdefiniuje świat. Stary sposób, poprzedni sposób rozwiązywania sporów poprzez wojny, pozostanie dla prymitywnych i zacofanych reżimów. Problem polega na tym, że niektórzy z nich mają broń nuklearną. Dlatego pilne jest przedłużenie Traktatu o zakazie broni jądrowej (TPAN), który wszedł już w życie w Organizacji Narodów Zjednoczonych, który podpisało ponad 70 krajów i który jest przyćmiony przez międzynarodowe media, aby ukryj jedyny sposób Możliwe, że: „nauczymy się rozwiązywać konflikty w sposób negocjacyjny i pokojowy”. Kiedy zostanie to osiągnięte na poziomie planetarnym, wkroczymy w kolejną erę dla ludzkości.
W tym celu będziemy musieli przeformułować Organizację Narodów Zjednoczonych, wyposażając ją w bardziej demokratyczne mechanizmy i eliminując przywileje prawa weta, które mają niektóre kraje.
1.11 Środki do osiągnięcia zmiany: Mobilizacja obywateli.
Ale ta fundamentalna zmiana nie nastąpi dlatego, że instytucje, rządy, związki, partie czy organizacje przejmą inicjatywę i coś zrobią, ona nastąpi, bo obywatele tego od nich zażądają. A nie stanie się to poprzez stawianie się za flagą, udział w demonstracji, udział w wiecu czy konferencji. Choć wszystkie te działania przysłużą się i będą bardzo pożyteczne, prawdziwa siła będzie pochodzić od każdego obywatela, z jego refleksji i wewnętrznego przekonania. Kiedy w spokoju ducha, w samotności lub w towarzystwie, patrzysz na najbliższych i rozumiesz, w jak poważnej sytuacji się znajdujemy, kiedy zamyślasz się, patrzysz na siebie, swoją rodzinę, swoich przyjaciół, swoich bliskich... i zrozumieć i zdecydować, że nie ma innego wyjścia i że trzeba coś zrobić.
1.12 Wzorowe działanie
Każda jednostka może pójść dalej, może spojrzeć na historię człowieka i spojrzeć na liczbę wojen, niepowodzeń, a także postęp, jakiego dokonał człowiek w ciągu tysięcy lat, ale musi wziąć pod uwagę, że jesteśmy teraz w nowa, inna sytuacja. Teraz stawką jest przetrwanie gatunku... W obliczu tego musisz zadać sobie pytanie: co mogę zrobić?... Co mogę wnieść? Co mogę zrobić, to jest moje przykładne działanie? … jak sprawić, by moje życie stało się eksperymentem, który nada mi sens? …co mogę wnieść do historii ludzkości?
Jeśli każdy z nas zagłębi się w siebie, na pewno pojawią się odpowiedzi. To będzie coś bardzo prostego i związanego z samym sobą, ale będzie musiało mieć kilka elementów, żeby było skuteczne: to, co każdy robi, musi być publiczne, żeby inni to widzieli, musi to być trwałe, powtarzane w czasie ( może to być bardzo krótkie). Wszystko to można projektować przez całe życie. Istnieje wiele przykładów egzystencji, które miały sens po poważnym kryzysie… Z 15% mieszkańców planety zdecydowanie mobilizującymi się przeciwko wojnom i na rzecz pokojowego rozwiązania sporów, generując wzorcowe i skalowalne działania, z którymi tylko 30% manifestuje, zostaną położone podstawy do wprowadzenia zmian.
Będziemy mogli?
Wezwiemy ten 1% populacji na test.
Wojna jest przeszkodą z ludzkiej prehistorii i może zakończyć gatunek.
Albo nauczymy się pokojowo rozwiązywać konflikty, albo znikniemy.
Będziemy pracować, aby tak się nie stało
Ciąg dalszy nastąpi…
1 Karta Narodów Zjednoczonych: Preambuła. My, narody Organizacji Narodów Zjednoczonych, postanowiliśmy ocalić przyszłe pokolenia od plagi wojny, która dwukrotnie w ciągu naszego życia zadała ludzkości niewypowiedziane cierpienia, potwierdzić wiarę w podstawowe prawa człowieka, w godność i wartość osoby ludzkiej, w równe prawa mężczyzn i kobiet oraz dużych i małych narodów, aby stworzyć warunki, w których można zachować sprawiedliwość i poszanowanie zobowiązań wynikających z traktatów i innych źródeł prawa międzynarodowego, aby wspierać postęp społeczny i podnoszenie standardu życia w ramach szerszej koncepcji wolność i w tym celu praktykować tolerancję i żyć w pokoju jako dobrzy sąsiedzi, aby zjednoczyć nasze siły dla tego, który był u źródła tego Wielkiego Projektu. Później, krok po kroku, te początkowe motywacje słabły, a Organizacja Narodów Zjednoczonych stawała się coraz bardziej nieskuteczna w tych kwestiach. Istniał ukierunkowany zamiar, zwłaszcza ze strony największych światowych mocarstw, aby stopniowo odbierać uprawnienia i znaczenie Organizacji Narodów Zjednoczonych na poziomie międzynarodowym.
2 BRICS: Brazylia, Rosja, Indie, Chiny i RPA 3 G7: USA, Kanada, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia i Wielka Brytania
3 G7: USA, Kanada, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia i Wielka Brytania
Oryginalny artykuł znajduje się pod adresem Międzynarodowa Agencja Prasowa PRESSENZA